اينجا بوي خوش کتاب ميپيچد!
تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۴۰۰۹۳۰
خبرگزاري آريا - خبرگزاري مهر - شراره داودي: در اتاقها که باز ميشود، بوي کاغذهاي کهنه و کاهيست که توي صورتمان ميخورد. اتاقهايي ساکت که بيشتر ترغيبمان ميکند در ميان قفسه کتابها راه برويم، قدم از قدم که برميداريم درست مانند اين است که در ميان تاريخ راه ميرويم و هرکدام از آن کاغذها حرفي متفاوت براي گفتن دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اينجا حال و هواي همهچيز در نامها و کاغذهاي کتاب خلاصه ميشود، اينجا کتابخانه است؛ کتابخانه دانشگاه تهران.
تالار ايرانشناسي
کتابخانه مرکزي و مرکز اسناد دانشگاه تهران از بخشها و تالارهاي مختلفي تشکيل شده که شايد يکي از بخشهاي جذاب و متفاوت آن «رشيدالدين فضاالله همداني» يا تالار ايرانشناسي باشد. جايي که به گفته مسئولان آن در حدود 30 هزار کتاب که در ارتباط با ايران هستند، گردآوري شده؛ کتابهايي درباره اشخاص، جغرافيا، زبان، فرهنگ، معماري و قومهاي ايراني بوده. در اين تالار کتابهايي که به زبانهاي ديگر درباره ايران نوشته شدهاند را نيز ميتوان پيدا کرد.
کتابهايي اين تالار را کسي نميتواند از کتابخانه خارج کند و هر کسي که بخواهد از آنها استفاده کند، بايد به تالار سر بزند و روي ميزهاي همانجا بنشيند. تالار ايرانشناسي پر از تابلوهاي عکسي از نامآشناهاي فرهنگ و ادب کشور است. از پروين اعتصامي، ايرج افشار، محمدتقي بهار تا کمالالملک و محمدعلي مدرس تبريزي را ميتوان روي ديوارها ديد.
کتاب اهدا کنيم
قبل از ورود به تالار کتابهاي نفيس چشممان به راهرويي پر از کتابهاي دستهبندي شده ميافتد. دو طرف راهرو پر از دستههاي 5 يا 6 تايي از کتابهايي است که با طناب بسته شدهاند و جواب سوال مان که اينها چرا اينجا هستند، اين است که «کتابها قبل از اينکه در به بخشهاي مختلف کتابخانه بروند، اينجا تفکيک ميشوند و حالا هم به اين دليل زياد هستند که دو نفر کتابهايشان را به کتابخانه اهدا کردهاند و حالا بايد بررسي شوند و به قسمتهاي مربوطه بروند.»
تعداد کتابها زياد هستند و در ميان آنها نسخههايي ديده ميشوند که احتمال ميرود چند نسخه از آنها در همين کتابخانه دانشگاه تهران موجود باشد، خيلي از کتابخانههايي که در شهرستان هستند و بودجه براي خريد کتابهاي جديد ندارند، بخشيده ميشوند. قسمتي که اين بررسيها اتفاق ميافتد را فراهمآوري ميگويند.
البته هرکسي ميتواند به اين کتابخانه کتاب اهدا کند و خيلي از دانشجوها هستند که کتابهايشان را به کتابخانه ميدهند. در مواردي اتفاق ميافتد که که همه کتابهاي يک مجموعه را به کتابخانه ميدهند و حتي ممکن است همان کتابها را هم داشته باشند، اما خيلي اتفاق ميافتد که نسخههاي کميابي از يک کتاب در اختيار کتابخانه قرار ميگيرد که براي نسخه دوم آنها را در کتابخانه نگه ميدارند.
تالار نفيس
نسخههاي خطي و کلا نسخههاي خاص را در اين تالار ميتوان پيدا کرد. کتابها اصلا بيرون نميروند ولي ميتوانند بازديد کنند. کتابهايي که خيلي خاص هستند و حتي با يکبار ورق زدن ممکن است از بين بروند را نسخه اينترنتي کردهاند و در اختيار کسانيکه لازم دارند قرار ميدهند.
قديميترين کتاب چاپي «تحليل اصول اقليدس» از خواجه نصيرالدين طوسي که سال 1597ميلادي در رُم منتشر شده است. قديميترين نسخه خطي که در کتابخانه دانشگاه تهران ميتوان پيدا کرد مربوط به قرن 5 قمري است. اين نسخهها هم از نوع خريداري شده هستند و هم اينکه به کتابخانه اهدا شدهاند. کتابهاي چاپي قديمي را در قفسههاي شيشهاي ايستاده ميتوان ديد. کتابچههاي کوچکتري که همان دفترچههاي قديمي است.
طبقه دوم و تالارهاي کتابخواني
کتابخانه دانشگاه 10 طبقه است. طبقه سوم مخزن کتابهاست. تالار ابوريحان بيروني يا تالار ادبيات و علوم انساني از تالارهاي خيلي ساکت کتابخانه بود، سالن پر از دانشجوها و اعضايي بود که براي مطالعه نشسته بودند و حضور ما در آن سکوت ترسناک کمي عجيب به نظر ميرسيد! اما نکته جالبي که درباره افرادي که در سالن نشسته بودند، وجود داشت، اين بود که تقريبا 90 درصد از آنهايي که در سالن مطالعه و در سکوت نشسته بودند با لپتاپهاي خودشان کار ميکردند و کتابي در دستشان نبود!
ساختماني منحصربفرد براي کتاب
محمّدمهدي خسرويان که خودش دانشگاه تهراني است و سال 75 در دانشگاه و رشته ادبيات فارسي قبول ميشود، از مشتريهاي پر و پا قرص کتابخانه بوده است و حالا معاون اداري- مالي کتابخانه مرکزي دانشگاه تهران است. ما مهمان او شدهايم تا برايمان از حال و روز اين کتابخانه مهم دانشگاهي کشور بگويد:
«کتابخانه مرکزي و مرکز اسناد دانشگاه تهران بزرگترين و غنيترين کتابخانه دانشگاهي در ايران است که دانشجويان دانشگاه تهران، علوم پزشکي و دانشجويان ديگر دانشگاهها و محققان و پژوهشگران از سراسر کشور از امکانات آن استفاده ميکنند.
اين کتابخانه اول مهر 1350 توسط استاد مرحوم ايرج افشار که اولين رئيس کتابخانه هم بود و 14 سال رياست کرده بود، تاسيس و افتتاح ميشود. البته کلنگزني ساختمان کتابخانه مرکزي سال 1343 شروع ميشود و هفت سال ساخت آن زمان ميبرد. معمار اصلي ساختمان کتابخانه مرکزي دانشگاه تهران آندره گدار معمار صاحب نام و سرشناس فرانسوي است.
معماري و ساختمان اين کتابخانه در زمان خودش بسيار خاص و پيشرو بوده، پيشبيني سالن هاي مطالعه ، سيستم اطفاي حريق براي مخازن، پيش بيني مخازن کتابها و ...، که در آن زمان در کمتر ساختماني اين پيش بيني ها وجود داشته است. همچنين اين ساختمان از نظر معماري و استحکام سازه نيز بينظير بوده است. نکته جالب توجه درباره کتابخانه اين است که مديراني که رياست کتابخانه مرکزي دانشگاه تهران را بر عهده داشتند بيشتر از رشته ادبيات و علوم انساني بودهاند.
بايد بگويم که بيش از 17 هزار نسخه خطي در اين کتابخانه نگهداري ميشود. از سال 1349 تمامي نسخههاي خطي که در دانشگاه تهران بود و در دانشکدههاي ديگر نگهداري ميشده، به ساختمان مرکزي کتابخانه ميآيد تا شرايط نگهداري آنها يکسان باشد. البته نگراني از وارد شدن آسيب به اين نسخ وجود دارد. و شايد بتوان گفت يکي از ضعفهاي کتابخانه مرکزي در حال حاضر اين است که براي نگهداري از نسخ خطي و پايش شرايط محيطي از نظر سرما و گرما شرايط مطلوب و خوبي را نداريم. 55 هزار نفر عضو ثبت شده داريم که همين رقم در ميان کتابخانههاي دانشگاهي رقم بسيار بزرگي است. عضويت آزاد هم داريم و اعضاي آزادي که خارج از دانشگاه هستند نيز با در نظر گرفتن شرايطي و پرداخت حق عضويت مختصري ميتوانند از امکانات و منابع کتابخانه استفاده کنند، چون در برخي موارد کتابها و منابعي در اختيار ماست که حتي کتابخانه ملي هم اين منابع را ندارد.»
گنجينه خطي ارزشمند و منحصربفردي داريم
«چند نسخه خطي مهم و منحصر بفرد در اين مجموعه داريم، نسخه ارزشمند خمسه نظامي، نمونه منحصر بفردي از شاهنامه فردوسي، نسخه خطي ونديداد، نسخه خطي ذخيره خوارزمشاهي، مسالک و ممالک و يک نسخه ارزشمند هم درباره توپ سازي و نحوه ساخت ابزار الات جنگي هم داريم، که برخي از اينها ثبت حافظه جهاني هم شدهاند. در اين ميان قديميترين نسخه خطي موجود در اين کتابخانه با نام مجمل اللغه از ابوالحسين احمدبن فارس رازي قزويني معروف به ابن فارس است که سال کتابت نسخه موجود به 479 قمري برميگردد.
همچنين آقاي ايرج افشار به همراه استاد مهدوي ارزياب نسخ خطي کتابخانه دانشگاه تهران بودند و اگر دانشگاه ميخواست براي خريد يک نسخه خطي اقدام و هزينه کند، ما حتما مي بايست تائيد آقاي افشار و مهدوي را ميگرفتيم.
يکي از اتفاقهاي خوبي که در زمان رياست ايشان افتاد، پيگيري انتقال چهار هزار ميکروفيلم از نسخ خطي موجود در کتابخانه هاي ترکيه به ايران بود. آقاي مجتبي مينوي از سوي کتابخانه مرکزي دانشگاه مامور مي شود تا به ترکيه برود و با سختي و مشقات بسيار اين تعداد از ميکروفيلمهاي ارزشمند را که هيچ نسخه ديگري از آن ها در کشور نبوده است را به کتابخانه مرکزي دانشگاه مي آورد و گنجينه نسخ خطي کتابخانه را پربارتر و غني تر مي سازد.»
شبهاي امتحان سرمان شلوغ ميشود
«حجم مراجعين به کتابخانه مرکزي خيلي زياد است. دانشجويان دانشگاه تهران، علوم پزشکي، محققان و پژوهشگران آزاد و اعضاي هيات علمي و کارکنان دانشگاه و غيره... به هر حال اين کتابخانه براي همان تعداد دانشجوي آن سالها ساخته شده بود. با اينکه امروز هم ما پاسخگوي نياز دانشجويان هستيم، مخصوصا در فصل امتحانات که يکي از زمانهاي شلوغ استفاده از کتابخانه است. در ماههاي آخر سال هم امتحانهاي آمادگي کنکور ارشد و دکتري را داريم که خودش دليلي براي شلوغي کتابخانه است.»
آتشسوزي؛ بزرگترين دغدغه و نگراني ما
«بعد از آتش سوزي در دانشکده حقوق دانشگاه تهران ما هم نگراني زيادي از اين موضوع پيدا کرديم. متاسفانه ساختمان کتابخانه مرکزي و مرکز اسناد امروزه نه سيستم اطفاي حريق و نه حتي اعلام حريق دارد که با توجه به شرايط کتابخانه و وجود منابع ارزشمند و منحصر بفرد در اين کتابخانه، اين موضوع خيلي حياتي و مهم است و به نظر ميرسد بايد مديران و مسئولان دانشگاه نگاه خاص و ويژه اي به مجموعه ما داشته باشند تا بتوانيم با کمک و همراهي آنها برخي از مسائل و مشکلات موجود در کتابخانه را برطرف کنيم.»
تيراژ پايين کتاب گريبان کتابخانهها را ميگيرد
«کتابخانه منبع درآمد آنچناني ندارد و ما بيشتر سرويسدهنده به دانشجو هستيم. با اينحال ما جزو کتابخانههاي شاخص در کشور هستيم. يکي از ملاکهاي ارزيابي کتابخانههاي معتبر در جهان تعداد نسخههاي خطي آنهاست. از همين رو کتابخانه دانشگاه تهران با در اختيار داشتن 17 هزار نسخه خطي در رده چهارم يا پنجم کتابخانههاي کشور قرار ميگيرد. گنجينه ارزشمند و منحصربفردي که ما داريم شايد با هيچ رقم ريالي و مادي قابل محاسبه و ارزش گذاري نباشد، و نسخههايي داريم که واقعا نميتوان روي آن قيمت گذاشت.
متاسفانه شرايط بودجه و اعتبارات مالي به شکلي است که ما حتي نميتوانيم براي خريد کتابهاي جديد بازار نشر هزينه کنيم. طبق قانون واسپاري وزارت ارشاد قانوني وجود دارد که همه ناشراني که کتابهايي بالاي دو هزار نسخه تيراژ در سطح کشور دارند، حتما مي بايست يک نسخه از آن کتاب را به کتابخانه مرکزي بدهند، اما مشکلي که امروزه با آن مواجه هستيم اين است که با توجه به شرايط اقتصادي کشور، تيراژ کتابها به کمتر از 100 نسخه هم رسيده است!»
اهدا کنندههاي مهم به کتابخانه دانشگاه تهران
«در همه اين سالها افراد مختلفي به کتابخانه مرکزي و مرکز اسناد کتاب اهدا کردهاند که ميتوان به نامهاي سيد محمد مشکوه، حسنعلي غفاري، يحيي مهدوي، خاندان سعيد نفيسي، خاندان شيخ علي اردکاني، سيدمحمدعلي جمالزاده، ناصر کاتوزيان، حافظ فرمانفرمائيان، منوچهر اقبال، آيت الله محمدي گيلاني، غلامرضا علي بابايي و رجبعلي لعل خمسه اشاره کرد. البته دولتهاي زيادي هم کتابهايي را به اين کتابخانه اهدا کردهاند که ازآن جمله ميتوان به دولت پادشاهي هند، جمهوري سوسياليستي لهستان وقت، امپراتوري ژاپن، اتحاد جماهير شوروي وقت، دانشگاه اسکندريه مصر و دانشگاه کابل افغانستان اشاره کرد.»
اهداي کتاب را ياد بگيريم
«متاسفانه در کشور ما بحث فرهنگسازي اهداي کتاب اتفاق نيفتاده و در مواردي بعد از اينکه فردي از دنيا ميرود، وارث کتابهاي او را در ميدان انقلاب به چوب حراج ميزند و با مبالغ خيلي پايين ميفروشد و حتي در مورادي اين کتابها بصورت کيلويي به فروش ميرسد! در صورتيکه در برخي موارد ميان آنها گنجينههايي يافت ميشود که حتي در کتابخانه ملي هم نسخهاي از آنها يافت نميشود.» من از همينجا از تمامي مردم عزيز مي خواهم کتابها و مجموعه هايي که در منزل بلااستفاده است را به مجموعه کتابخانه مرکزي و مرکز اسناد دانشگاه تهران هديه کنند تا شرايط استفاده از اين کتابها و منابع براي دانشجويان دانشگاه تهران و همچنين ساير محققين و پژوهشگران از سراسر کشور بيش از پيش فراهم گردد.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۴۰۰۹۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اینجا «ایالات متحده اسرائیل» است!
خبرگزاری مهر، گروه مجله _ فاطمه برزویی: «ایالات متحده اسرائیل» عبارتی است که این روزها در فضای مجازی توسط شهروندان آمریکایی استفاده میشود؛ شهروندانی که میخواهند به اعمال قدرت و نفوذ اسرائیل در مناسبات سیاسی، اقتصادی و ایالات متحده آمریکا کنایه بزنند. لابی اسرائیل در آمریکا به جایی رسیده که مجلس نمایندگان آمریکا روز چهارشنبه (۱۲ اردیبهشت) با پیش نویس قانونی موافقت کردند که بنا بر آن، تعریف «یهودی ستیزی» تغییر خواهد کرد و در دستور کار وزارت آموزش، مقامات و دستگاههای مجری قانون و همچنین قوانین مبارزه با تبعیض نژادی قرار میگیرد.
نکته اساسی این قانون آن است که باعث میشود انتقاد از رژیم صهیونیستی دلیل کافی برای «یهودستیز» شناخته شدن فرد یا گروه باشد، در حالی که بسیاری از مردم دنیا و به ویژه پیروان دین یهود تاکید دارند که صهیونیستها، فرقهای سیاسی هستند که جزو پیروان این دین به شمار نمیروند. هر چند منتقدین و برخی از نمایندگان و سناتورهای آمریکایی با این قانون مخالف هستند و آن را نوعی گمراهی در نژادپرستی میدانند. اما با این وجود به نظر میرسد دولت آمریکا به شدت به دنبال تصویب کامل این قانون است.
اگر این قانون اجرایی شود احتمالاً رهبران جنبش دانشجویی در دانشگاههای آمریکا به اتهام یهود ستیزی تحت پیگرد قرار میگیرند و ممکن است این آغازی برای مقابله با هر گونه جنبش دانشجویی همبستگی با فلسطین در آینده باشد. این در صورتی است که بر اساس اعلام سیانان در این ۱۵ روز ۱۷۰۰ دانشجوی آمریکایی بازداشت شدهاند.
اینجا ایالات متحده اسرائیل است
اعمال قدرت و سیاست اسرائیل در آمریکا باعث دهن کجی کاربران مجازی شده و آنها شروع به تمسخر دولت خود در شبکههای مجازی کردهاند تا جایی که در چند روز اخیر هشتگ «ایالات متحده اسرائیل» در فضای مجازی پربازدید شده است؛ هشتگی که به حمایت بیاندازه ایالات متحده از اسرائیل کنایه میزند. کاربران از این طریق به نفوذ و لابی صهیونیستها در کشور خود اعتراض کرده و به نوعی میگویند آمریکا توسط اسرائیل اشغال شده است.
یک کاربر با انتشار فیلمی از خود در شبکه مجازی «تیک تاک» باعث شکلگیری موج گستردهتری از این هشتگ شد. او در این ویدئو شروع به شمردن خدماتی که آمریکا به اسرائیل میدهد میدهد میکند و میگوید: «به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید. ما بیش از ۳۰۰ میلیارد دلار از زمان جنگ جهانی دوم به اسرائیل دادهایم؛ به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید. ما به آیپک (کمیته روابط عمومی آمریکا-اسرائیل) اجازه دادیم تصمیم بگیرد که چه کسی و چه نوع فردی را میتواند در قدرت سیاسی کشور ما نگه دارد. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید، جایی که وقتی اسرائیل غیرنظامیان فلسطینی را قتل عام و هدف قرار میدهد، ما میگوئیم که آنها حق دارند از خود دفاع کنند. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید، جایی که ما به قوانین و قطعنامههایی رأی خواهیم داد که میگویند مخالفت با اسرائیل ضدیهودی است. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید؛ ۳۷ ایالت ما قوانین ضد BDS (قوانینی با هدف تحریم رژیم صهیونیستی) را تصویب کردهاند یعنی کسانی که میخواهند به دولت اسرائیل اعتراض یا بایکوت کنند را مجازات میکند. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید، جایی که سیاستمداران و شرکتهای خبری ما برای پر نگه داشتن جیب خود چشم بر قتل عام میبندند. به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید؛ آیندگان ما را به خاطر نقش ما در نسل کشی و محو مردم فلسطین سرزنش خواهد کرد.»
کاربر دیگری قدرت نفوذ اسرائیل بر آمریکا را یک «تهدید بزرگ» برای مردم این کشور میشمارد و مینویسد: «شرم آور است. به نظر میرسد که اسرائیل کنترل بسیاری از جهان از جمله آمریکا را در دست دارد. این یک تهدید واقعی برای مردم ایالات متحده است.»
«جک» به این موضوع اشاره میکند که دیگر انتقاد از اسرائیل هم در آمریکا غیرقانونی است و مینویسد: «لابی اسرائیل به تازگی قانونی را تصویب کرده است که انتقاد از اسرائیل را غیرقانونی میداند. اعتراض به اسرائیل را غیرقانونی اعلام کردند، تحریم اسرائیل را غیرقانونی اعلام کردند. ما در ایالات متحده اسرائیل هستیم!»
یک فعال شبکه اجتماعی نیز از دستگیری به دلیل اعتراض به اسرائیل در خاک آمریکا نوشت: «به ایالات متحده اسرائیل خوش آمدید. به خاطر اعتراض به اسرائیل دستگیر خواهید شد! شما نمیتوانید اسرائیل را تحریم کنید. سیاستمداران آمریکایی در شرف تصویب قانون آگاهی ضد یهودی هستند تا یهودیستیزی را به عنوان انتقاد از اسرائیل باز تعریف کنند.»
یک کاربر دیگر با انتشار فیلمی از رئیسجمهور فعلی آمریکا که میگوید اینجا سرزمین «آزادی بیان» است گفت: «با سرزمین آزادگان ایالات متحده اسرائیل آشنا شوید! جایی که دموکراسی و آزادی بیان با ریاکاری و استانداردهای دوگانه روبرو میشوند.»
یک فعال اجتماعی دیگر از خشونت اعمال شده به اساتید دانشگاه توسط نیرو امنیتی میگوید: ««ایالات متحده اسرائیل» آمریکا با خشونت یک استاد دانشگاه را در حالی که از معترضان فلسطینی محافظت میکند دستگیر کرد. در جریان تظاهرات فلسطین در غزه زنی فریاد میزند من یک پروفسور هستم در حالی که پلیس ایالات متحده به او دستبند میزند.»
کاربری دیگری هم بدون هیچ گونه تعارفی مینویسد: «شاید بتوانید نام کشورها را به ایالات متحده اسرائیل تغییر دهید!»
کاربری با انتشار چند فیلم از برخورد نیروی امنیتی در طول این دو هفته نوشت: «نحوه برخورد، مقامات رسانهها و پلیس آمریکا با اعتراضات دانشگاهی این اطمینان را میدهد که ایالات متحده در واقع ایالات متحده اسرائیل است. صهیونیستها تمام کشور را تصرف کردند ذهنیت غیرانسانی در حال انتشار است.»
یکی دیگر از کاربران با کنایه به دستگیری صدها نفر توسط پلیس آمریکا مدعی دموکراسی گفت: «گسترش اردوگاههای حامی فلسطین که منجر به دستگیری صدها نفر شد. ایالات متحده اسرائیل ایالات متحده گارد ملی را برای دانشجویان معترض اعزام میکند. آیا این دموکراسی است؟»
آمریکا کشوری است که قبل از شروع عملیات «طوفان الاقصی» نیز از رژیم صهیونیستی بارها حمایت کرده و بعد از ۱۵ اکتبر شدت آن بیشتر شده است. اگر تا قبل از آن این حمایت بیشتر به شکل غیررسمی مانند مشارکت گسترده یهودیان در انتخابات و حضور یهودیان در پستهای حساس آمریکا بود بعد از طوفان الاقصی بیشتر جنبه رسمی پیدا کرده است. برای مثال قدرت سازمانها و گروههای سازمانیافتهٔ یهودی و صهیونیستی که در تصمیمگیریهای مجلس قانونگذاری آمریکا و دستگاه حاکمه آمریکا، به طور مستقیم، اعمال فشار میکنند بیشتر شده است.
کشور بلژیک کنایه سنگینی به آمریکا برای جرأت نداشتن مقابل رژیم صهیونیستی زد و گفت: «ایران را تروریست میخوانید اما آیا میتوانید اسرائیل را که ۱۵ هزار کودک را به قتل رسانده تحریم کرده و تروریست بخوانید؟»
محال است تن به ذلت بدهیم
«هیهات من الذله» صدایی که شاید انتظار داشته باشید از کشورهای اسلامی به گوشتان برسد اما این روزها گوشه و کنار کشوری به اسم ایالات متحده آمریکا پر کرده و از قلب دانشگاههای نیویورک و لس آنجلس به گوش میرسد. شماری از دانشجویان آمریکایی در جنبش پر سر و صدای خود برای حمایت از فلسطین، این جمله معروف از امام حسین (ع) در روز عاشورا را فریاد میزنند؛ یعنی «محال است تَن به ذلّت دهیم». همان دانشجویانی که شاید در میانشان مسلمان، مسیحی، یهودی یا حتی آتئیست دیده شود، همانها که از هر رنگ پوست و نژادی میانشان دیده میشود اما اکنون مسئله فلسطین و انسانیت برایشان حرف اول را میزند و با هر دین و مذهبی که باشند، سکوت مقابل ظلم را شایسته خود نمیدانند.
همانهایی که از خشم مقامات ابایی ندارند، کتک میخورند، بازداشت میشوند یا حتی از دانشگاه محروم، اما باز هم در مسیر دفاع از انسانیت، کوتاه نمیآیند.
دانشجویان آمریکایی در جنبش خود کار میکنند که اسرائیل کیلومترها دورتر از آنها میترسد و تهدیدشان میکند. اکانت وابسته به موساد در توئیتر خود نوشت: «تکنولوژی شناسایی صورت میتواند تشخیص دهد که آیا در تجمّعات طرفدار فلسطین در دانشگاهها شرکت کردهاید یا نه. موقعیتهای شغلی و مدارک تحصیلیتان بیارزش خواهند بود و موقعیتهای استخدامیتان هم محدود خواهد شد.» آنچه این جنبش رقم زده باعث شده رسانههای دنیا و شبکههای اجتماعی مدعیترین کشور در زمینه آزادی بیان را زیر سوال ببرند و ایالات متحده چیزی جز یک طبل تو خالی ندانند.
بیداری دانشجویان از دو هفته گذشته به طور جدی شروع میشود. زمانی که گروهی از دانشجویان حامی فلسطین در دانشگاه کلمبیا چادر میزنند و با سرکوب شدید نیروهای امنیتی مواجهه میشوند؛ گروه دیگری هم در دفاع از این جنبش و برای حمایت از غزه برخاستند؛ از دانشجویان معمولی تا پروفسورها و کادر دانشگاه.
قدرت جنبش دانشجویی را دست کم نگیرید
ماهیت جنبش دانشجویی همین است. ایدهها و فعالیتهای گروهی که در اعتراضهای اجتماعی دخالت میکنند و سرنوشت گروهی از جامعه را رقم میزنند یا در آن تغییر ایجاد میکنند. تاریخ جنبشهای دانشجویی به بلندای سابقه تأسیس دانشگاههاست و کسی از مبدا آن خبر ندارد. اما اگر بخواهیم به یکی از اولینهایش رجوع کنیم میتوانیم تحصن «گرینزبورو» در آمریکا را مثال بزنیم.
روز اول فوریه ۱۹۶۰ چهار دانشجوی سیاهپوست آمریکایی در اعتراض به سیاست تفکیک نژادی در اماکن عمومی، وارد سالن غذاخوری یکی از فروشگاههای زنجیرهای «وولورث» در شهر «گرینزبورو» ایالت کارولینای شمالی شده و یک قهوه سفارش دادند که اما وقتی از پذیرش سفارش آنها خودداری شد، این ۴ دانشجو تحصن خود را شروع کردند.
سه روز بعد، ۳۰۰ نفر دیگر به جمع آنها اضافه شدند و بعد از چند ماه، این تحصنها به بیش از ۵۰ شهر گسترش یافت و مورد توجه گسترده رسانهها و روزنامهها قرار گرفت. تجربه تحصن دانشجویی ۴ نفره که ۶۴ سال پیش رقم خورد حالا در سال ۲۰۲۴ به واسطه تحصن دانشجویان آمریکایی بار دیگر قدرت این جنبشهای دانشگاهی را به رخ همه کشیده است تا جایی که خروش دانشجویان آمریکایی پس از کلمبیا و چند ایالت دیگر، نه تنها در خود این کشور شیوع پیدا کرد بلکه سایر کشورها را نیز در بر گرفت و همچنان نیز ادامه دارد.
کد خبر 6096896